Column: Cruise vakantie op Aruba!

In de jaren tachtig van de vorige eeuw werd de Nederlandse televisie voor het eerst in haar bestaan grootschalig overspoeld met Amerikaanse televieseries. Dallas, The Dukes of Hazzard en Miami Vice zijn daar markante voorbeelden van. Deze tsunami van televisievermaak werd in het polderlandje met open armen ontvangen. Hele volksstammen zaten iedere week braaf voor de beeldbuis om de verrichtingen van JR, Sheriff Rosco en Sonny Burnett te aanschouwen. Zelfs de openingsthemes waren goeddoordachte meesterstukjes. Wie kan zich niet het verslavende riedeltje herinneren van de Knight Rider. De serie waarin wonderauto KITT het opnam tegen het kwaad in de wereld. Het hoogtepunt van deze hype was het moment dat de leden van The A-Team, ook al zo’n mateloos populaire serie, Nederland in 1984 vereerde met een bezoek. Het land aan de Noordzee was die dag volledig van de leg. Tienduizenden landgenoten toogden naar Schiphol en nog eens miljoenen zaten voor de tv; er werd live verslag van gedaan, om een glimp op te vangen van hun helden.

Een cruiseschip voor de kust van Aruba.

The Love Boat

Uit die tijd stamt ook The Love Boat. Deze komische serie speelde zich af op volle zee, veilig op het cruiseschip Pacific Princes. Een groot zeeschuitje, volgepropt met amoureuze mensen, bleek de ideale entourage voor vermakelijke en bovenal hilarische televisiemomenten. Er werden dan ook tweehonderdveertig afleveringen opgenomen, die werden uitgesmeerd over tien seizoenen. Grote held aan boord was Captain Merrill Stubing, de gezagvoerder. Stubing droeg altijd zwarte broeken en witte blouses. De gasten aan boord waren veelal getooid in bermuda’s, hawaiblouses of badjassen. Legendarisch waren de scènes aan de Captain’s Table. Geprivilegieerde passagiers mochten bij de kapitein aanschuiven om een vorkje mee te prikken en een glaasje te heffen. Dit leidde vaak tot grote absurditeit en hilariteit. Kapiteins van cruiseschepen hebben doorgaans een hoge status. Een hele hoge status. Het behendig met een drijvend flatgebouw kunnen sturen, spreekt blijkbaar enorm tot de verbeelding. Als zij dan ook vanuit de brug afdalen naar één van de achttien dekken om zich, in hun smetteloze witte pakken, onder het volk te begeven, ontstaan er doorgaans chaotische taferelen. Iedereen wil wat van de oppergezagvoerder; minimaal met de held op de foto.

Costa Concordia

Maar sommige passagiers willen meer. Veel meer. Zij willen babbelen met de kapitein, zij willen borrelen met de kapitein, zij willen dineren met de kapitein, zij willen dansen met de kapitein, zij willen … Maar de kapitein moet vooral zijn hoofd koel houden en uitvoeren waar hij voor is aangesteld. Namelijk zeeschuitjes veilig laten ronddobberen op de wereldzeeën en oceanen. Aan het begin van deze maand ging het echter gruwelijk mis met een kapitein van zo’n groot passagiersschip. Francesco Schettino ruilde zijn verantwoordelijkheidsgevoel gewetenloos om voor flamboyant playboygedrag. Het verhaal gaat dat hij ondermeer vaker aan de bar zat, met vrouwelijk schoon, dan dat hij zijn taken uitvoerde op de brug van de Costa Concordia, het schip waar hij de baas over was. Het trieste dieptepunt van zijn megalomane gedrag vloeide voort uit zijn beslissing om de groet uit te brengen aan een piepklein eilandje dat langs de vaarroute lag. Schettino stuurde het gigantische schip rakelings langs Isola del Giglio. En toen ging het mis. Gruwelijk mis. Het zeeschuitje transformeerde in een split second van The Love Boat naar The Horror Boat.

Doodzonde

De Costa Concordia voer tegen een rotsformatie waardoor de buik van het schip over een lengte van zeventig meter werd opengereten. Met zo’n gat in de romp heeft het zeewater vrij baan en het schip begon dan ook direct water te maken. Het Italiaanse schip maakte vervolgens slagzij naar stuurboord. Het gehavende bootje wilde duidelijk kapseizen, maar kon dankzij het ondiepe water de volledige rotatie niet maken; een geluk voor de ruim vierduizend zielen aan boord. Een boot die op zijn kop komt te liggen in diep water die bovendien zwaar gewond is, wil maar één ding; zinken! Duizenden mensen zitten dan als ratten gevangen! Schettino verklaarde naderhand dat de rots niet op zijn kaarten stond. Daarnaast verliet hij als één van de eersten het zinkende schuitje. Een doodzonde. Een opperbevelhebber van een schip verlaat immers als laatste zijn bootje. Al kost hem dat zijn leven. Hij is verantwoordelijk voor alle passagiers en bemanningsleden aan boord en hij moet de regie voeren tijdens de evacuatie. De verhalen rondom de kapitein zijn overigens hilarisch. Zo verklaarde hij ondermeer dat hij pardoes over een passagier struikelde, vervolgens over boord tuimelde en tenslotte recht in een ronddobberende reddingssloep landde. Dit soort lachwekkende scenario’s zijn we gewend in een episode van bovengenoemde The Love Boat. Zestien mensen overleefden de ramp niet. Schettino staat een lange rechtsgang te wachten. Hij is aangeklaagd voor doodslag en het voortijdig verlaten van zijn schip in een noodsituatie.

Oasis of the Seas

Ondanks dit drama is het cruisetoerisme anno 2019 big business. Mensen laten zich niet snel meer afschrikken. De cruise-industrie begon ooit bij onze oosterburen. Honderdtien jaar geleden werd in Duitsland het eerste cruiseschip gebouwd. De Prinzessin Victoria Luise had een lengte van vijfennegentig meter en kon ongeveer tweehonderd welgestelde passagiers meenemen. Vanaf die tijd zijn de cruisebootjes steeds maar groter en groter geworden. Het huidige record staat sinds november 2009 op naam van de Oasis of the Seas. Dit Amerikaanse schuitje, met een prijskaartje van een slordige 1,4 miljard dollar, is driehonderdzestig meter lang en kan ruim zevenduizend passagiers meenemen!

Wapenwedloop

En dit is nog maar het begin. Noorse ingenieurs zitten ijverig achter hun computers te brainstormen om nog grotere, nog imposantere en nog luxere bootjes te ontwerpen en te bouwen voor hun voornamelijk Amerikaanse klanten. Wereldwijd zijn er vijf grote cruisemaatschappijen en voor hen is het vanuit marketingoogpunt van vitaal belang om het grootste cruiseschuitje ter wereld in hun vloot te hebben en houden. De Scandinavische scheepsbouwers vinden deze wapenwedloop overigens prachtig, zij verdienen miljarden! Het mondiale cruisetoerisme is zogezegd big business en de groei is er nog lang niet uit. Jaar op jaar worden er nieuwe records gebroken in deze miljardenindustrie. Wereldwijd legden in 2011 zo’n twintig miljoen mensen, waaronder bijna negentigduizend Nederlanders, tezamen rond de veertig miljard euro op tafel om aan boord te mogen stappen van zo’n imposant cruiseschuitje. Naast cruises in de Middellandse Zee en de Noorse fjorden zijn met name de bestemmingen in de Caribische archipel immens populair bij Amerikanen en Europeanen.

Een cruise maken naar Aruba wordt steeds populairder.

Ronella Tjin Asjoe-Croes

Ook op Aruba is het cruisetoerisme de laatste jaren booming. Grote roerganger achter dit fraaie succes is Ronella Tjin Asjoe-Croes van de Aruba Tourism Authority. Deze Arubaanse weet precies hoe je de cruisemaatschappijen ervan moet overtuigen dat ze Aruba in hun vaarschema’s opnemen. Dat ze voor dit soort onderhandelingen enorm veel talent heeft, bewees ze eerder al op Bonaire waar ze tot eind 2010 werkte. In haar hoedanigheid als directrice van het toeristenbureau van Bonaire stuwde zij op het Nederlandse duikeiland het aantal cruisetoeristen naar duizelingwekkende hoogtes. Op Bonaire explodeerde het aantal cruisetoeristen van vijftigduizend in 2006 naar tweehonderdvijftigduizend in het afgelopen jaar, een toename van maar liefst vijfhonderd procent in vijf jaar tijd! Aruba daarentegen ontving in 2011 ruim zeshonderdduizend cruisetoeristen. Aan Ronella Tjin Asjoe-Croes de taak om de Bahama’s van de troon te stoten. De uit zevenhonderd eilanden bestaande archipel is mondiaal koploper met 1,8 miljoen cruisetoeristen per jaar. Je moet er niet raar van opkijken dat dat nog gaat lukken ook. De Aruba Tourism Authority is een geoliede machine die past stopt als het doel bereikt is.

Chique winkels

Op Aruba weten ze wel raad met de massa’s cruisetoeristen. Als de gigantische cruiseschepen in de haven Oranjestad leeglopen, staan bij tientallen chique winkels de deuren al wagenwijd open. In ruil voor Amerikaanse dollars of Arubaanse Florins zijn hier met diamant ingelegde gouden Rolexen, Armani maatpakken of Louis Vuitton handtassen te verkrijgen. En dat is pas de eerste horde. Er is nog veel meer vertier voor de cruisetoerist op het eiland. Naast de kilometerslange, hagelwitte zandstranden en vijfendertig casino’s zijn er talloze eilandtours in ultramoderne aircogekoelde touringbussen te boeken. Op Aruba is het zelfs mogelijk om aan boord te stappen van een heuse duikboot om het koraalrif vanuit een comfortabele stoel onder het genot van een hapje en drankje te aanschouwen. De cruisetoeristen zijn belangrijk voor One Happy Island. Niet alleen dat zij direct geld uitgeven op het eiland maar ook dat het potentiële verblijfstoeristen zijn voor de toekomst.

Oceaanwaardige cruiseschepen

Wereldwijd varen er een paar honderd oceaanwaardige cruiseschepen rond. De meeste schepen hebben een capaciteit van ongeveer vijfentwintighonderd passagiers. Zogezegd kunnen de grote jongens zevenduizend toeristen mee aan boord nemen. Het is nu wachten op de dag dat deze schuitjes gaan aanmeren in Oranjestad. Twee van dit soort bootjes en Oranjestad wordt overspoeld met veertienduizend dagjesmensen! En het wordt de cruisetoeristen nog gemakkelijker gemaakt. Op Aruba gaan ze een heus trammetje bouwen. Volgend jaar kunnen de cruisetoeristen zo uit hun bootje stappen en zo plaats nemen in het trammetje die ze vanuit de cruiseterminal naar down-town Oranjestad brengen.

Ark van Noach

Maar het heeft iets onwerkelijks. Oranjestad waar soms tegelijkertijd twee van die gigantische zeekolossen in de cruisehaven zijn aangemeerd. Als hoge flatgebouwen toornen de schepen boven de suikerspin gekleurde gebouwen van Oranjestad uit. Het lijkt net alsof de Ark van Noach is komen binnenvaren om iedereen op Aruba te komen redden van de naderende en onafwendbare zondvloed. En er kleven bovendien wel wat nadelen aan cruisevakanties. Reizen met cruiseschepen is namelijk niet zo best voor het milieu. De schuitjes worden volgetankt met goedkope maar schadelijke stookolie en daarnaast produceert een cruiseschip gedurende een week één miljoen liter afvalwater. Helaas is er geen afvalwaterverwerkingscentrale aan boord. Het vervuilde water wordt zo de oceaan ingekieperd.

Meer informatie over cruises naar Aruba

Bekijk het overzicht van de leukste columns over Aruba