Column: Windenergie op Aruba!

Vijfhonderd jaar geleden betraden de Spanjaarden als eerste Europeanen Aruba. In die tijd waren windmolens een normaal beeld in het Spaanse landschap. Op Aruba stonden echter toen nog geen molens ondanks het feit dat de lokale bevolking dagelijks getrakteerd werd op de straffe en immer loeiende noordoostpassaat wind.

De Arubaanse autoriteiten namen in het verleden twee briljante beslissingen. In de eerste plaats de beslissing om alle stranden vrijtoegankelijk te houden, waardoor je op Aruba geen afgebakende privé-stranden zult aantreffen. In de tweede plaats nam men de beslissing om maar liefst twintig procent van het eiland tot natuurreservaat om te dopen, uitmondend in het adembenemende Arikok Nationaal Park.

Vader Piet

Het lijkt erop dat de beleidsmakers op Aruba voor de derde keer gaan prijsschieten. We schrijven 2010 en de door Deense ingenieurs vervaardigde windturbines draaien op het Caribische eiland op volle kracht. De immens grote rotorbladen worden voortdurend opgejaagd en aangezwendeld door de meedogenloze passaatwinden. Het windmolenpark van Aruba is opgetrokken aan de oostkust op een locatie die bekend staat als 'Vader Piet', een vroegere plantage-eigenaar. De windturbines hebben een gemiddelde capaciteit van 18 megawatt per maand en bij een constante wind een capaciteit van 30 megawatt per maand.

Windmolens (Vader Piet) op Aruba.

De energiehonger op het eiland is dan ook enorm. De Arubanen zelf en de ruim 1,4 miljoen toeristen die zich jaarlijks op Aruba vermaken, slurpen grote hoeveelheden kilowatturen op en dat moet ergens vandaan komen. In cijfers verbruikt Aruba nu 105 megawatt per maand. Het is de bedoeling dat uiteindelijk 18% van de energiebehoefte op Aruba wordt geleverd door windenergie. In een tijd dat het zwarte goud mondiaal steeds meer in de verdrukking komt omdat de oliereserves gewoonweg eindig zijn, wordt er driftig gezocht naar alternatieven. In de Caribische regio waar het immer waait, kan windenergie prima wedijveren met de stroom die uit olie en kolen wordt opgewekt. Het houdt de fossiele brandstoffen in de grond en daarmee de CO2 uitstoot in de atmosfeer lager, het is duurzaam en het maakt Aruba minder afhankelijk van olieproducerende landen. Dat laatste klinkt natuurlijk wel erg paradoxaal. Het nietige Aruba dat ooit zo’n prominente rol speelde in de mondiale olie-industrie!

Nadelen windenergie

Natuurlijk heeft windenergie ook nadelen. Sommige mensen vinden dat de windturbines het aanzien van het landschap niet verfraaien en nemen het woord horizonvervuiling in de mond. Ook de met veel geweld aangedreven kolossale rotorbladen doen de luchtdeeltjes en dus ook de trommelvliezen trillen waardoor je van geluidsoverlast kunt spreken. Verder is het natuurlijk zo dat onze gevleugelde vrienden op Aruba de hoge windturbine niet dienen te verwarren met een uit de kluiten gewassen divi-divi boom als ze een korte tussenstop willen maken. De onfortuinlijke vogels zullen het niet meer kunnen navertellen nadat ze door de meedogenloze rotorbladen tot gehakt vermalen zijn. Het is nu wachten op de vierde meesterzet van de Arubanen die nu aan het roer zitten. De stranden zijn voor iedereen toegankelijk, een groot deel van het eiland zal nimmer bouwgrond worden door het bestaan van het Arikok Nationaal Park en het energievraagstuk is prima aangepakt. Wat volgt?

Bekijk het overzicht van de leukste columns over Aruba